INTELIGENCJA W AKCJI: OD IQ DO GENIUSZA (8.) 🪓

listopada 16, 2024

Albert Henry DeSalvo, znany jako "Dusiciel z Bostonu", był amerykańskim mordercą, którego zbrodnie miały miejsce w Bostonie w latach 60. XX wieku. Odpowiedzialny był za morderstwa szeregu kobiet, a jego sprawa stała się jedną z najbardziej znanych w historii kryminalnej USA.

DeSalvo był znany z manipulacyjnych zdolności i umiejętności wciągania ludzi w swoje działania, co często utrudniało organom ścigania jego rozpoznanie oraz zatrzymanie.

Policja i inne osoby analizujące sprawę wątpiły w prawdziwość jego zeznań.

Jego przypadek często omawiany jest w kontekście jego działalności przestępczej, a nie ocen psychologicznych, takich jak IQ. Jednak niektóre źródła sugerują, że miał on wyjątkowo wysokie IQ, podobno około 170.

Oto kilka kluczowych punktów dotyczących Alberta DeSalvo:

1. Tło: DeSalvo był odpowiedzialny za morderstwa 13 kobiet w rejonie Bostonu na początku lat 60..

2. Profil kryminalny: Jego zbrodnie charakteryzowały się brutalnością, a często obierał za cel bezbronne kobiety.

3. Złapanie i przyznanie się: Został aresztowany w 1964 i później przyznał się do morderstw, chociaż niektóre z jego zeznań były niespójne.

4. Ocena psychologiczna: Podczas procesu przeprowadzono różne oceny psychologiczne, które uwypukliły jego złożoną osobowość i burzliwą przeszłość.

Wielu uważa, że DeSalvo wcale nie był Dusicielem z Bostonu, ze względu na brak dowodów fizycznych łączących go ze zbrodnią. Inni uważają, że Dusiciel z Bostonu był wymysłem mediów, ponieważ przestępstwa te bardzo różniły się pod względem profilu ofiary i metodologii.

Niektórzy uważają nawet, że Dusicielem z Bostonu był George Nassar, mężczyzna, z którym DeSalvo dzielił celę podczas pobytu w więzieniu.

Gdziekolwiek leży prawda, w 1973 r. po sześciu latach uwięzienia, DeSalvo został znaleziony martwy w celi więziennej. Został dźgnięty nożem na śmierć.

W przeciwieństwie do większości brutalnych przestępców skończył pochowany w miejscu dostępnym publicznie. Na cmentarzu, na którym nie ma nagrobków. Zamiast tego małe brązowe tabliczki są osadzone równo z ziemią, co sprawia, że odkrycie konkretnej tabliczki jest niemal niemożliwe bez wskazówek.